KAVABATA, Yasunari (1899-1972) Japon, yazar. Melankolik bir lirizmin egemen olduğu romanlarıyla, Japon edebiyatım çağdaş bir çizgiye ulaştırmıştır.
11 Haziran 1899’da Osaka’da doğdu, 17 Nisan 1972’de Zuşi’de öldü. Tokyo imparatorluk Üniversi-tesi’ni bitirdi. İlk romanı İzu no odoriko (“Balerin İzu”) ile üne kavuştu. 1925’te yazar Yokomitsu Riiçi’yle (1898-1947) birlikte Bungei Jidai (Sanat Çağı) adlı bir dergi çıkardı. Bu dergi, I. Dünya Savaşı yıllarında Kavabata’nın öncülüğünü yaptığı Japon Yeni İzlenimcileri’nin yayın organı durumuna geldi.
Kavabata’nın en önemli yapıtı 1956’da yayımlanan Yakiguni (Kar Ülkesi) adlı romanı oldu. Bunun 1959’da Sembazuru (“Turnalar”) izledi. Bu iki yapıt, pek çok dile çevrilerek, onun ününü Japonya dışında da yaydı. Konularını orta tabakanın yaşamlarından alan Kavabata yapıtlarında, törelere körü körüne bağlı insanların, birbirleriyle ve çevreleriyle çatışmalarını çok başarılı bir anlatımla ortaya koymuştur. 1968 Nobel Odüiü’nü kazanmış, Dışavurumculuk (Ekspresyonizm), Dadacılık, Kübizm gibi Fransız edebiyatını etkilemiş akımların Japonya’da tanınmasını sağlamıştır.
• YAPITLAR (başlıca): Roman: İzu no odoriko, 1925, (“Balerin İzu”); Hokuro no nikki, 1940, (“Köstebek”); Yama no oto, 1949, (“Dağın Sesi”); Yukiguni, 1956, (Kar Ülkesi); Sembazuru, 1959, (“Turnalar”).
Türk ve Dünya Ünlüleri Ansiklopedisi