Çanakkale Savaşı
Çanakkale Savaşı, 1915 yılında Osmanlı İmparatorluğu ile İtilaf Devletleri arasında Gelibolu Yarımadası'nda gerçekleşen bir muharebedir. Osmanlı İmparatorluğu, I. Dünya Savaşı'nda Almanya ve Avusturya-Macaristan İmparatorlukları ile ittifak halindeydi ve Çanakkale Boğazı'nın kontrolünü elinde tutarak İstanbul'u korumak istiyordu.
I. Dünya Savaşı sırasında 1915-1916 yılları arasında Gelibolu Yarımadası’nda Osmanlı İmparatorluğu ile İtilaf Devletleri arasında yapılan deniz ve kara savaşlarıdır.
İngiliz ve Fransız gemileri Çanakkale Boğazı’na yaptıkları ağır saldırıdan sonuç alamadılar. Düşman donanması birçok gemi kaybederek geri çekilmek zorunda kaldı.
Çanakkale’ye yapılan saldırı Almanya’yı çökertmek ve barışa razı etmek için düzenlenen harekâtın bir parçasıydı. Boğazlar’dan geçerek Rusya’ya yapılacak silah ve cephane yardımı Almanya’yı ve Avusturya’yı doğrudan yıpratmayı amaçlıyordu. Bu harekât İngilizler’ le Fransızlar’ın batıdan, İtalyanlar’ la Sırplar’ın güneyden gerçekleşecek saldırılarını destekleyecekti.
İtilaf Devletleri’nin 18 Mart’ta uğradığı yenilgi üzerine 25 Nisan’da Seddülbahir ve Arıburnu’na İngiliz, Fransız ve Avusturyalı Anzak kuvvetlerine bağlı 70.000 asker çıkarıldı. Mustafa Kemal’in 19. Tümen komutanı olarak görev aldığı başarılı savunmanın ardından 6-8 Mayıs’taki ikinci saldırı da geri püskürtüldü. Sonbahar aylarında bütün hızıyla süren saldırılar başarı sağlayamayınca İngiltere, Kasım ayında kuvvetlerini geri çekmeye başladı. 1916 yılında Gelibolu Yarımadası tamamen boşaltıldı.
İtilaf donanmasının Boğazlar’dan geçmesini önleyen ve 8.5 ay süren savaşta, Türk ordusunun ölü, yaralı, hasta sayısı, 250.000’i buldu.
Çanakkale Savaşı, her iki taraf için de büyük insan kayıplarına ve acılara neden oldu. Ancak Osmanlı İmparatorluğu'nun zaferi, savaşın seyrini etkiledi ve İtilaf Devletleri'nin stratejik planlarını bozdu. Bu savaş, Türk ulusal kimliğinin oluşmasına ve milli mücadelenin önemli bir dönüm noktası olarak kabul edilir.