EBU NUVAS (747-813) Arap, şair. Şiirlerinde günlük yaşamı ve döneminin geleneklerini yansıtmıştır.
Haşan b.Hâni Ebu Nuvas, Ahvaz’da (bugün İran’da) doğdu, Bağdat’ta öldü. Kaynaklarda doğum-ölüm tarihleri değişik ve tartışmalıdır. Söylentiye göre altı yaşında iken Basra’ya gitti, orada okudu. Daha sonra Ahvaz’a dönen Ebu Nuvas, burada şair Vâlibe b. el-Hubâb ile tanıştı, onun öğrencisi oldu. Birlikte yeniden Basra’ya gittiler. Ebu Nuvas, burada Ebu Usame’den şiir öğrendi. Ayrıca Halefü’l-Ahmer’in derslerini izledi, Ebu Ubeyde ve Ebu Zeyd’den nahv (sentaks-sözdizimi) okudu.
Küfe ve Bağdat’a giderek Abbasi halifelerine, vezirlerine şiirler sundu. Şii bilgin İsmail b. Ebu Sehl Nevbahtî ile yakın dostluk kurdu. Onu hicvetmekten çekinmediği için ailesi tarafından öldürüldüğü söylenir. Bu söylentinin onu evinde öldüğünden kaynaklandığı sanılmaktadır.
Ebu Nuvas dünyayı yararlanılması gereken bir mal olarak değerlendirir. Din kurallarına fazla önem vermez. İşlediği günahları açık açık anlatır. Bunları mizahi bir hava içinde betimler. Cennete inancı yoktur. Ancak ölüme inanır, kimsenin öbür dünyadan gelip cennet ile cehennemden haber getirmediğini söyler.
Ebu Nuvas’ın şiirlerindeki dil oldukça karışık ama uyumludur. Farsça sözcükler de kullanmıştır. Şiirlerinde yaşamı ve döneminin geleneklerini yansıtır. Sevgililerini anlatırken tasavvuf şiirinde olduğu gibi tanrısal bir renk katmaz. Gerçekçi aşkı betimler. Hicviyelerinde kabalık, medhiyelerinde aşırılık göze çarpar. Divan’ında ilk kez av şiirlerine yer vermiştir. Abbasi halifelerinden Harun Reşid ile arasında geçen gülünç olaylar Binbirgece Masalları’nda yer almıştır.
• YAPITLAR (başlıca): Divan des Abu Nowas, (ö.s.), W.Ahlwardt, (yay.), 1861.
Türk ve Dünya Ünlüleri Ansiklopedisi