II. Felipe ve Osmanlı İmparatorluğu (İnebahtı Savaşı)
7 Ekim 1571 ’de Osmanlı donanmasıyla Haçlı donanması arasındaki inebahtı (Lepanto) Sava-şı’nda Osmanlı donanması ağır bir yenilgiye uğradı. 16.yy’m en önemli olaylarından olan bu savaş Osmanlı askeri gücünün yenilmezliği efsanesini yıktı. Yüzyıldan beri Osmanlı donanmasının her sefere çıkışı Akdeniz’de yakından izlenirdi. Bu amaçla tüm Sicilya ve İtalya kıyıları gözcü kuleleriyle, kalelerle donatılmıştı, inebahtı Savaşı’na değin Akdeniz’de Osmanlı’ mn egemenliği sürmüştü. Haçlı donanmasını oluşturmak kolay olmadı, ittifaka katılan devletler, Ispanya, Papalık (Vatikan) ve Venedik’ti. Donanma giderlerinin büyük bölümü Ispanya hâzinesinden karşılanıyordu. Ancak müttefikler arasında derin görüş ayrılıkları vardı. Özellikle Venedik, Doğu Akdeniz’deki ticari çıkarlarını gözetiyor, Osmanlı Devleti’yle ayrı bir antlaşma yapmaya çabalıyordu. II.Felipe Venedik’e karşı kuşku beslediğinden her hareketini yakından izlettiriyordu. Sonunda Venedik, Ispanya imparatorluğu’nun yönetimindeki Sicilya’dan tahıl ithalatını güvence altına aldıktan sonra ittifaka yanaştı. Çünkü Osmanlı Devleti ile savaş demek geleneksel tahıl alım bölgeleri olan Mısır ve Suriye ile ilişkisinin kesilmesi demekti. Ayrıca Haçlı donanmasının komutası konusunda da anlaşmazlıklar vardı. Sonunda Felipe’nin direnmesi üzerine üvey kardeşi AvusturyalI Habsburg soyundan Don Juan komutan ilan edildi. Oluşturulacak donanmanın nerede kullanılacağı konusunda da görüş birliği yoktu. Ispanya bu gücün Tunus ve Cezayir’deki Müslümanlar’a karşı gönderilmesini istiyor, Papalık ise Osmanlılar’a doğrudan bir darbe indirilmesini savunuyordu. Ayrıca Ispanya’nın eski düşmanı Fransa sürekli gözetilmesi gereken bir tehlike idi. Nihayet 25 Mayıs 1571’de antlaşma gerçekleşti. Bu antlaşmaya göre Haçlı donanması 200’ü kadırga ve 100’ü destek gemisi olmak üzere 300 parça gemiden oluşacaktı. Bunlar 50.000 piyade ve 4.500 hafif süvari taşıyacaklardı. Donanmanın giderlerinin yarısı Ispanya kralı, geri kalanı da Venedik ve Papalık tarafından karşılanacaktı. Siyasi ve lojistik sorunlar aşıldıktan sonra Haçlı donanması 24 Ağustos 1571’de İtalya’nın güneyinde Messina’da bir araya gelebildi.
Bu arada Osmanlı donanması yaz başından beri seferdeydi. Ege ve Adriyatik denizlerindeki ada ve kıyılarda çıkarmalar yapılmıştı. Haçlı ittifakının kurulduğu haberi Haziran ayında alınmasına karşın Girit’teki 60parça Venedik kadırgasının Messina’ya varması engellenememişti. Kaptan-ı Derya Müezzinzade Ali Paşa, Pertev Paşa ve Cezayir Beylerbeyi Uluç Ali Paşa komutasında 200’ü kadırga ve 100’ü çektiri olmak üzere 300parça gemi vardı. Haçlı donanması, Osmanlı donanmasını 7 Ekim 1571’de inebahtı körfezinde kıstırdı. Manevra olanağını yitiren filo Don Juan’m üstün komutanlığı karşısında dağıldı. Özellikle Venedikliler’in ağır toplar taşıyan kadırgaları Osmanlı saflarında büyük yıkım yarattılar. Günün bitiminde Osmanlı donanması yok edilmişti. Yalnız Uluç Ali Paşa’nın 30 kadırgası kurtulabildi, gerisi yakıldı ya da tutsak düştü. 30.000 ölü ve yaralı veren Osmanlılar 3.000’de tutsak bıraktılar. Haçlı donanması 10 kadırga yitirdi. 8.000 ölü ve 21.000 yaralı verdi.
İnebahtı’dan sonra Don Juan dini kahraman ilan edildi. Tüm Hıristiyan dünyasında kutlama törenleri’yapıldı ve İnebahtı zaferi Avrupa’da psikolojik olarak Osmanlı imparatorluğu karşısında Batı’nın üstünlüğünün başlangıcı olarak değerlendirildi.