Muzaffer İlhan ERDOST Türk, eleştirmen. Türk toplumunun tarihsel evrimi üzerine yaptığı çalışmalar ve edebiyat eleştirileriyle tanınmıştır.
Muzaffer İlhan Erdost, 18 Eylül 1932 tarihinde Artova'da doğdu ve 25 Şubat 2020 tarihinde Altındağ'da vefat etti. Veteriner Fakültesi'nden mezun olduktan sonra çeşitli gazetelerde çalıştı. Pazar Postası'nı yönettiği dönemde (1956-1958) ve Ulus gazetesinde çalıştığı dönemde (1958-1963) gazetecilik kariyerine başladı.
1958 yılında Açık Oturum Yayınları'nı kurdu ve 1965 yılında da Sol Yayınları'nı kurarak yönetti. Erdost, yayıncılığın yanı sıra şair ve yazardı. Şiir, öykü, deneme ve eleştiriler yazdı. Yazılarında genellikle toplumsal sorunlar, Türkiye ve Osmanlı tarihi, tarım, faşizm ve demokrasi gibi konulara odaklandı.
Kardeşi İlhan Erdost'un 12 Eylül 1980 askeri darbesinden sonra Mamak Askeri Cezaevi'nde dövülerek öldürülmesinin ardından, Muzaffer İlhan Erdost, adına kardeşi İlhan'ın adını ekleyerek "Muzaffer İlhan Erdost" ismini kullanmaya başladı.
Erdost, Sol-Onur Yayınları'nın sahibi ve yönetmeniydi. Türk şiirinde Garip Akımı'ndan sonra ortaya çıkan İkinci Yeni akımının isim babası olarak kabul edilir. Aynı zamanda Türkiye İnsan Hakları Kurumu Vakfı (TİHAK) girişimci ve kurucu üyesiydi.
Muzaffer Erdost edebiyat çalışmalarına şiirle başladı, daha sonraları eleştiriye ağırlık verdi. Dönemin birçok edebiyat dergisinde çıkan yazılarının yanı sıra, Pazar Postası dergisindeki yazılarıyla Türk şiirindeki İkinci Yeni Hareketi’nin tanıtıcısı, kuramcısı oldu. Bu hareketi şiirin durağanlaşan ve tıkanan iç yapısına yeni bir etkinlik kazandırma eğilimi olarak gördü. Sol Yaymları’nı kurduktan sonra daha çok toplumsal, siyasal ve iktisadi konulara yöneldi. Türk Solu, Aydınlık Sosyalist Dergi ve daha sonra Yeni Ülke dergisindeki yazılarında Osmanlı İmparatorluğumda üretim ilişkileri, kırsal alanda kapitalistleşme-nin sonuçlan ve faşizmin incelenmesi gibi konulara yer verdi.
Erdost, Sol-Onur Yayınları’nın sahibi ve yönetmenidir. Türk şiirinde Garip Akımı‘ndan sonra ortaya çıkan İkinci Yeni akımının isim babasıdır. Türkiye İnsan Hakları Kurumu (TİHAK) girişimci ve kurucu üyesidir.
Yapıtları
- Türkiye Sosyalizmi ve Sosyalizm (1969)
- Türkiye Üzerine Notlar (1970)
- İlhan İlhan, (1981)
- Kapitalizm ve Tarım (1984)
- Osmanlı İmparatorluğu’nda Mülkiyet İlişkileri (1984)
- Bilim ve Yazın Arasında (1984)
- Şemdinli Röportajı (1987)
- Demokrasi ve Demokrasi (1989)
- Havada Kalan Güvercin (Şiir, 1990)
- Ey Karanlık Mavi Güneş (Öykü, 1990)
- Adam İçin Türevler (1990)
- Ulus, Uluslaşma, Demokratikleşme (1991)
- Bir Fotoğrafa Altyazı – İki 7 Kasım (1991)
- Üç Şair – Nazım Hikmet, Cemal Süreya, Ahmed Arif (1994)
- Kanı Kanla Yıkamak (1994)
- Faşizm ve Türkiye, 1977-1980 (1995)
- Türkiye’nin Yeni Sevr’e Zorlanması Odağında Üç Sivas (1996)
- İkinci Yeni Yazıları (1997)
- Küreselleşme ve Osmanlı “Millet” Modeli Makasında Türkiye (1998)
- Pandora’nın Bir Başka “Kutu”su (2000)
- Türkiye’nin Kararan Fotoğrafları (2003)
- Sosyalizmi Seviyorum (2007)
- Türkiye 2009 (2009)