FLORY, Paul (1910-1985) ABD’li kimyacı. Polimer kimyasına katkısı nedeniyle 1974’te Nobel Kimya Ödülü’nü almıştır.
Paul John Flory 19 Haziran 1910’da Illinois Eyaleti’nin Sterling kentinde doğdu, 9 Eylül 1985’te Big Sur, Kaliforniya’da öldü. Indiana Eyaleti’ndeki Manchester College’dan 1931’de mezun oldu. 1934’te Ohio Eyalet Üniversitesi’nden kimya doktorasını aldıktan sonra Du Pont Şirketi’ne girerek, polimer kimyasının en önemli isimlerinden biri olan W. Carothers’ın yönettiği araştırma grubuna katıldı. Du Pont’taki çalışmaları sırasında polimer kimyasına bir fiziksel kimyacı olarak yaklaşan Flory, bu alandaki çalışmalarını daha sonra üstlendiği görevler sırasında aralıksız sürdürdü. 1938’de Cincinnati Universi-tesi’ne geçen Flory, 1940-1943 yıllarında Esso, 1943-1948 arası Goodyear şirketlerinde araştırmacı olarak çalıştı. Daha sonra yeniden üniversiteye dönerek, 1948-1956 arası Cornell’de profesör, 1956-1961 yıllarında da Mellon Institute’ta araştırma yöneticisi olarak görev alan Flory, 1961’den başlayarak kimya profesörlüğü yaptığı Stanford Üniversitesi’nde, 1976’da emekliye ayrılmasına karşın, Emeritus profesör olarak çalışmalarını sürdürmektedir. Flory’ye 1974’te makromoleküllerin fiziksel kimyasına temel ve uygulamaya yönelik katkıları nedeniyle Nobel Kimya Ödülü verildi.
Flory’nin Carothers ile birlikte çalıştığı yıllar, polimer kimyasının en hızlı gelişme dönemlerinden birine rastlamıştı. Staudinger’in öncülüğünü yaptığı kuramsal çalışmalar, Ziegler ve Carothers gibi deneye ağırlık veren kimyacıların da senteze yönelik araştırmalarıyla önemi giderek artan polimerlerin fiziksel kimya açısından daha iyi anlaşılmasında etkin bir rolü o günlerden üstlenen Flory, yaklaşık yarım yüzyıllık bir araştırma kariyeri sonucu, polimer kimyasının en temel konularında değerli çalışmalar yaptı.
Flory’nin araştırmalarına başladığı yıllarda, değişik sayı ve yapıdaki birimlerin bir araya gelmesinden oluşan polimerlerin fizikokimyasal davranışları iyi bilinmiyor, bilinen moleküllerden bir hayli büyük olan polimerlerin oluşumunda ve fizikokimyasal davranışlarında kendilerine özgü kuralların geçerli olabileceği düşünülüyordu. Flory’nin bu alandaki en önemli katkılarından biri, polimerlerin de diğer moleküllere uygulanan fizikokimyasal bilgilerin ışığında değerlendirilebileceğini açığa çıkartmasıdır. Flory, oldukça karmaşık ve uzun zincirlerden oluşan polimerlerin fizikokimyasal açıdan incelenebilmesini kolaylaştırmak amacıyla, şans oyunlarından nükleer tepkimelere dek zincirleme olayların geçerli olduğu çeşitli alanlarda kullanılabilen istatistiksel yöntemlerden yararlandı. Kendi katkılarıyla da geliştirdiği bu yaklaşımın yanı sıra çeşitli analiz yöntemlerinin de aracılığıyla doğrusal (lineer) zincirlerin arasındaki etkileşimler, zincir uzunluğunu belirleyen koşullar gibi konuları inceledi. Polimerin oluşumunda, ısı ve tepkime ortamının etkileri, polimerlerde kristalleşme süreci, esneklik ve ağdalılık gibi konularda yaygın olarak kullanılan yöntem ve kuramlar geliştirdi.
• YAPITLAR (başlıca): Principles of Polymer Chemistry, 1956, (“Polimer Kimyasının İlkeleri”); Statistical Mecha-nics of Chain Molecules, 1969, (“Zincir Moleküllerinin İstatistiksel Mekaniği”).
Türk ve Dünya Ünlüleri Ansiklopedisi