D’INDY, Vincent (1851-1931) Fransız, besteci. Fransa’da senfonik müziğin ve sahne müziğinin Alman müzik geleneğinin etkisinde gelişmesinde rol oynamıştır.
Paul Marie Theodore Vincent D’Indy 27 Mart 1851’de Paris’te doğdu, 1 Aralık 1931’de aynı kentte öldü. On dört yaşında, Albert Lavignac ile çalışmaya başladı. 1874’te Paris Konservatuvarınm org bölümüne girdi. Aynı yıllarda müziğinde kalıcı etkiler bırakacak olan Cesar Franck’m öğrencisi oldu. Almanya’ya yaptığı gezilerin de sayesinde Alman müzik geleneğini tanıdı, Bach, Beethoven, Weber ve Wagner’den büyük ölçüde etkilendi. 1894’te koro şefi Bordes ve orgcu Guilmant ile birlikte Paris’te Schola Cantorurn adlı müzik okulunu kurdu. Fransız müziğini Alman ustalar ve Franck’tan esinlenerek yeni bir düzeye getirmek amacıyla kurulan Societe Nationale de Musique’in (Ulusal Müzik Cemiyeti) yönetiminde bulundu. Gerek bu çalışmaları gerekse Schola Cantorum’da verdiği derslerle döneminin müzik yaşamında etkin bir rol oynadı.
D’Indy, sahne müziği, senfonik müzik ve oda müziği gibi değişik türlerde çok sayıda ürün vermiştir. Üzerinde derin ve kalıcı etki bırakan bestecilerin başında Wagner gelir. Fransız müzik geleneğinin Bach, Beethoven ve Wagner’de doruğuna ulaşan Alman geleneğinin yanında yüzeysel kaldığını düşünmüş, Fransız operasında Wagner müziğinin ilkelerinin izlenmesini savunmuştur. İlk dönem yapıtları arasındaki, Schiller’in bir şiiri üzerine yazdığı Le Chant de la cloche (“Çanın Şarkısı”) adlı operası Schumann ve Weber gibi Alman bestecilerinin yanı sıra en çok Wagner etkisini taşır. D’Indy, daha sonraki yıllarda, gelişen uluşçu eğiliminin de etkisiyle Fransız halk müziğinin senfonik kaynak oluşturabileceğini düşünmüş,Symphonie cevenole’de veL’Etran-ger (“Yabancı”) adlı operasında halk şarkılarından yararlanmıştır, ikinci Senfoni ve La Leğende de Saint Christopbe (“Aziz Ghristophe Efsanesi”) adlı operasında Gregor şarkılarına yer vererek, bu melodilere olan ilginin canlanmasında etkili olmuştur.
Debussy ve izleyicilerinin duygusal algılamaları öne çıkaran anlayışına karşı D’Indy, kural ve ilkelerin bilinçle uygulandığı, sistemli yapılara dayanan bir müzik anlayışını savunmuştur. Yoğun anlatımıyla yapıtları, Schola Cantorum’da verdiği derslerin kusursuz bir uygulaması ve dışavurumu sayılabilir.
• YAPITLAR (başlıca): Opera: Le Chant de la cloche, 1883, (“Çanın Şarkısı”); Fervaal, 1895; L’Etranger, 1898, (“Yabancı”); La Leğende du Saint Christopbe, 1915, (“Aziz Christophe Efsanesi”); Le Reve de Cinyras, 1923, (“Cinyras’m Düşü”). Orkestra Müziği: Istar, 1896; Senfonik çeşitlemeler; ikinci Senfoni, 1903 ;Jour d’ete d la montagne, 1905, (“Dağlarda Bir Yaz Günü”); Poeme des rıvages, 1921, (“Kıyı Şiirleri”), senfonik süit. Oda Müziği: Yaylılar ve Piyano İçin Beşli, 1924; Yaylı •Çakılar Dörtlüsü, 1929.
Türk ve Dünya Ünlüleri Ansiklopedisi