FLEMMING, Walther (1843-1905) Alman anatomi bilgini ve hücrebilim uzmanı. Hücrebilimin öncülerin-dendir.
21 Nisan 1843’te Mecklenburg yakınlarındaki Sachsenberg’de doğdu, 4 Ağustos 1905’te KiePde öldü. Flaman asıllı babası Almanya’ya yerleşerek Mecklenburg’da bir akıl hastanesinin yöneticiliğini üstlenmişti. Başlangıçta edebiyat ve dilbilime eğilimi olan Flemming daha sonra tıbba ilgi duymaya başladı. Göttingen, Tübingen ve Berlin üniversitelerinde de okuduktan sonra 1868’de Rostock Üniversitesi’nden mezun oldu. Bir yıl kadar hekimlik yaptıktan sonra bilimsel çalışmalara yönelerek Würzburg Üniversitesi’nde zooloji araştırmaları yaptı. Daha sonra Amsterdam Fizyoloji Enstitüsü’nde yağ hücrelerinin yapı ve fizyolojisini inceledi. Prusya ile Fransa arasında savaş çıkınca da araştırmalarına ara vererek 1871 ortalarına dek orduda hekimlik yaptı. 1871-1873 arası Rostock, 1873-1876 yıllarında Prag Üniversitesi’nde öğretim üyeliği yapan Flemming, 1876’da Kiel Üniversitesi’nde anatomi kürsüsünün başına getirildi ve 1901’de emekli oluncaya değin bu görevde kaldı.
Başlangıçta özellikle vücuttaki yağ dokusu ve lenf düğümleriyle ilgilenen Flemming, daha sonra araştırmalarını hücrebilim üstüne yoğunlaştırdı. Hücrebilim 19. yy’ın başlarında özellikle Schleiden ve Schwann’m öncü çalışmalarıyla gelişme göstermiş, ancak mikroskop tekniklerinin yetersizliği nedeniyle hücrenin yaşam etkinliğine ilişkin bilgi kısıtlı kalmıştı. 19. yy’m ortalarında, saydam yapılı hücrenin mikroskopla gözlenmesini kolaylaştıran boyaların geliştirilmesiyle, hücrenin yapısını ve biyolojik süreçlerini ayrıntılı bir biçimde inceleme olanağı doğdu. Bu dönemde hayvan hücrelerini incelemeye başlayan Flemming, bölünmekte olan hücrelerin çekirdeklerinde çeşitli aşamalardaki değişiklikleri gözleyerek, çekirdek içindeki bazı maddelerin boyayı fazlasıyla emdiklerini saptadı ve bu maddelere “renkli” sözcüğünden türetilen “kromatin” adını verdi. Hücre bölünmesi sırasında kromatinin “kromozom” adım verdiği yapıları oluşturduğunu gösterdi. Ne var ki, Flemming’in 1870’lerde tanımladığı, daha sonra kalıtım mekanizmasının biyokimyasal temelini oluşturduğu anlaşılan kromozomlar, ancak H.W.G. Waldeyer’in (1836-1921) 1880’lerin sonlarında gerçekleştirdiği çalışmalarından sonra ilgi gördü.
Mendel’in kalıtım konusundaki öncü çalışmalarından habersiz olan Flemming’in, karmaşık ve genel bir üreme biçimi olan mitoz bölünmeyi tanımlaması ve kromozomların sayıca iki kat artması konusundaki incelemesi, Mendel’in araştırmalarının de Vries tarafından ortaya çıkartılmasıyla, önem kazanmıştır.
• YAPITLAR (başlıca): Zellsubstanz Kem, und Zellteilung, 1862, (“Stipolazma, Çekirdek ve Hücre Bölünmesi”).
Türk ve Dünya Ünlüleri Ansiklopedisi