adi Ar. âdî
sf. (a:di:) 1. Değersiz, kötü, sıradan, hiçbir özelliği olmayan: “Sonra redingot devri geldi ve redingot içinden yarı uşak, yarı kapı kulu, riyakâr, adi bir nesil türedi.” –Y. K. Karaosmanoğlu. 2. mec. Aşağılık, alçak: “Bunlar çok adi ve fena insanlardı.” –R. N. Güntekin. 3. mec. Bayağı: “Büyük bir nefretle bu adi yalanı reddederim.” –A. H. Çelebi.
Güncel Türkçe Sözlük
adi
Haydi
Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
adi
Eğdi
Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
âdî
bayağı. ~ kefalet : bayağı boyunluluk. ~ şirket : bayağı ortaklık.
BSTS / Medeni Hukuk Terimleri Sözlüğü 1966