afet Ar. âfet
a. (a:fet) 1. Çeşitli doğa olaylarının sebep olduğu yıkım: O yıl su baskınları bir afet gibiydi.
2. Kıran.
3. sf. mec. Çok kötü: “Şöhret gibi servetin de afet olduğunu yeni anlıyordum.” –R. N. Güntekin.
4. mec. Güzelliği ile insanı şaşkına çeviren, aklını başından alan kadın: “Gül yüzlü bir afetti ki her busesi lale.” –Y. K. Beyatlı.
5. tıp Hastalıkların dokularda yaptığı bozukluk.
Güncel Türkçe Sözlük