ağaç, -cı
a. 1. bit. b. Meyve verebilen, gövdesi odun veya kereste olmaya elverişli bulunan ve uzun yıllar yaşayabilen bitki. 2. sf. Bu gibi bitkilerin gövdesinden ve dallarından yapılan: Ağaç tekne.
Güncel Türkçe Sözlük
ağaç
Tarak genişliği 1,5 metre olan kilim dokuma tezgâhı.
Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
ağaç Osm. ağaç, tahta
Gövdesi büyük bitkilerden elde edilen, işlenmeye elverişli, yapılarda, mobilya ve eşya yapımında kullanılan ham gereç.
BSTS / Ağaçişleri Terimleri Sözlüğü 1968
ağaç İng. tree
Gövdelerinde sekonder kalınlaşmanın ve odunlaşmanın olduğu, boyları 3 m’den daha uzun olan çok yıllık bitkiler.
BSTS / Biyoloji Terimleri Sözlüğü 1998
ağaç İng. tree
Çizimsel gösterimi, bir dizi dallanmalardan oluşması bakımından, bir ağaca benzeyen veri yapısı.
BSTS / Bilişim Terimleri Sözlüğü 1981
ağaç İng. tree
Odunsu kök, gövde ve dallarla yapraklardan oluşan, uzun ömürlü, gelişkin bitki.
BSTS / Coğrafya Terimleri Sözlüğü 1980
ağaç Osm. şecer
(botanik)
BSTS / Orta Öğretim Terimleri Kılavuzu 1963
ağaç Osm. şecer BSTS / Tarım Terimleri 1949
ağaç (I), (ağac)
Sopa, değnek.
Tarama Sözlüğü 1963
ağaç (II)
1. Bir kilometre kadar olan bir uzunluk (ölçüsü). 2. 68 santim uzunluğunda ağaçtan yapılmış arşın.
Tarama Sözlüğü 1963
Ağaç Osm. Şecer BSTS / Bitkibilim Terimleri 1948