ağmak, -ar
(I) (-e) 1. Sarkmak, aşağıya inmek: “Hiç konuşmadan güneş batıya ağıncaya dek çalıştılar.” –R. N. Güntekin. 2. Yük vb. şeyler bir yana eğilmek.
Güncel Türkçe Sözlük
ağmak, -ar
(II) (-e) Yükselmek, yukarı doğru çıkmak: “Ay oldum âleme doğdum, bulut oldum göğe ağdım.” –Yunus Emre.
Güncel Türkçe Sözlük
ağmak
Yılan deliğine ağdı gitti.
Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
ağmak
1. Aşağı inmek, yük veya terazide denge bozularak bir yanı ağır gelmek. 2. Aşmak: Ben tüfeği ateşleyene kadar tepeyi ağdı. 3. “Yağmur”inmek, düşmek. 4. Yıldız, yılan v.b. kaymak: Gökten bir yıldız ağdı. 5. Toplanmak, üşüşmek: Yemeğe karıncalar ağmış. 6. Güneş batmak: Gün ağdı. 7. Çömelmek, oturmak: Yanına ağıver. 8. Yatıp yuvarlanmak, debelenmek: Bu gece yatakta ağdım döndüm. 9. Bir kimsenin üzerine yüklenmek, çullanmak, asılmak: Üzerime fazla ağma. 10. Yükselmek, yukarı çıkmak: Gönülsüz namaz, göklere ağmaz. Sürü yamaca ağdı. 11. Hayvanlar çiftleşmek.
Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
ağmak
Anmak, birisinden söz etmek: Seni dün akşam çok ağdık.
Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
ağmak
1. Delirmek. 2. Ahmak, salak.
Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
ağmak
Toplanmak.
Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
ağmak
1. Yükselmek, çıkmak, tırmanmak. 2. Geçivermek.
Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
ağmak
Ağır gelmek, yükün bir yanı aşağı sarkmak.
Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
ağmak
1. Çıkmak, yükselmek. 2. Aşağı inmek, ağır gelip aşağı meyletmek.
Tarama Sözlüğü 1963