DEDİM DEDİ
Dedim dilber getme birdem damsak
Dedi sözün yokdur bahanedir bu
Dedim bir nezer gıl âşık haline
Dedi aceb deli, divanedir bu.
Dedim sana aşık olan can budur
Dedi senin aşkın akar bir sudur
Dedim cevan ömrüm çürüyüb gedür
Dedi ebes sözdür, efsanedir bu.
Kurbanı der visaline ermedim
Kul oluuan gullağunda durmadım
Gezdim İran, Turanı men görmedim
Gözellikde, mahbublukda sence hey.
Dost yolunda yüz koyuban baş kesdim
Ağlamakdan bu didemden yaş kesdim
Şirin içün Bisütundan daş kesdim
Minasib adımı Ferhad eyledim.
Merd edur ki işin duta merd ilen
Er istersen keç nâmerdden er dilen
Remz anlayan, söz düşünen, derd bilen
Alemlerde, şöhretlenir bellenir.
Dağlar seninle hemdem olmaram
Esirgersen indi karı da menden
Sek regibin o, ta’neli sözleri
Akır ayrı salar yârı da menden.
(Âşık Kurbanî)