KARGA
Alışmadığım bir çiçek koklamak isterdim.
Lâkin güle benzemesinden korkuyorum.
Beni niçin eteğimden çekiyorsun karga?
Bunu mutlaka yapacağım.
Sen ömrün hercümercinde
Daima aydınlık ve güzelsin,
Sana karga dokunamaz.
Bir bulut götürmeden başımı
Çabuk beni yıldızlara gönünüz!
(Oktay Rifat, Garip, İstanbul, 1941)