İSMET BEY (Müstecâbizâde İbrahim) (? -1916)
Şair ve yazar. Balıkesir’de doğdu. İlk tahsilden sonra İstanbul’a geldi. Mekteb-i Hukuk’u bitirdi. Arapça, Farsça ve Fransızca öğrendi. 1901 yılında Midilli’ye sürüldü. Ancak daha sonra İzmir’de jaşamasına müsaade edildi. 1908’den sonra İstanbul’a geldi. Bir müddet İstinaf mahkemesi azalığmda bulundu. Daha sonra avukatlık yapmaya başladı. 1916’da İstinaf müddeiumumisi olarak İsparta’ya gitti. Orada öldü.
Edebiyat hayatına Muallim Naci tesirinde başladı. Recaizâde Mahmud Ekrem – Muallim Naci münakaşalarında Naci tarafını tuttu. Hayyam rubailerini ilk defa Türkçe’ye tercüme etmeye girişti ise de bu eseri basılmamıştır.
ESERLERİ
Terâne (şiirler), Dûsıtan-ı Zafer (Türklerin Rumeli’ye geçişlerini anlatan manzum bir eserdir). Muvaffakiyât-ı Osmaniye yahud Yadi-gâr-ı Zafer (1900), Şükûfe-çîn (Edebî ve tarihi bazı fıkralar); Rafael (Tercüme, İskender Efendi ile birlikte). Ayrıca Nailî-i Kadim üzerinde bir araştırması vardır (1900).