Safiye Erol (1900-1964) Romancı.
Keşan’da doğdu. Küçük yaşta Almanya’ya gitti. Tahsilini orada yapan yazar, felsefe alanındaki doktorasmı tamamladıktan sonra yurda döndü ve ölünceye kadar bir yandan edebiyat, diğer yandan da bizzat tasavvufla meşgul oldu.
Millî Mecmua’da Safiye Sâmi, Dilârâ adlarıyla tercümeler yaptı, hikâyeler yaymladı.
Romanlarının büyük bir kısmı gazetelerde tefrika halinde kalan Safiye Erol, Türkiye’ye döndükten sonra, devrin tanınmış mutasavvıflarından Kenan Rifâî’den büyük ölçüde faydalandı. Eserlerinin büyük bir bölümünde çağdaş Türk insanının bunalımını ve bundan kurtuluş çarelerini anlatmaya çalıştı. Eserlerinde temiz, sade, akıcı bir dil, heyecanlı bir üslûp vardır. Romanlarının çoğu gazetelerde kaldı. Akıncıların hayatını anlatan Ciğerdelen en önemli romanıdır.
ESERLERİ
Roman: Kadıköy’ün Romanı (1939), Ülker Fırtınası (1944), Ciğerdelen (1947, 1974). Yazarın üç hanım arkadaşıyla birlikte bir de Kenan Rifâî ve Yirminci Asrın Işığında Müslümanlık adıyla başka bir çalışması daha vardır.