Evanjelizm, genel anlamıyla inciller hakkında vaaz vermektir. Hz. İsa üzerinde yoğunlaşan bu vaazların amacı Hristiyan olmayanları bu dine davet etmektir.
Evanjelizm konusunda uzman olan Hıristiyanlar, ister ev topluluklarında, isterse sahada misyoner olarak olsun, genelde evanjelikler olarak bilinirler, ancak bazı Hıristiyan gelenekleri her iki durumda da misyonerler gibi insanları ilgilendirmektedir. Bazı Hıristiyan gelenekleri, evanjelistleri bir liderlik pozisyonuna düşürür; Büyük toplantılara vaaz vermek veya yönetişim rollerinde bulunabilirler.
Evanjelizi teşvik eden Hıristiyan gruplar bazen evanjelik veya evangelist olarak bilinirler.
Matta, Markos, Luka ve Yuhanna tarafından yazılmış dört kanonik incilin her birine “Evanjel” denir. Yunanca “iyi haber” ya da “genel olarak kabul edilen gerçek” anlamına gelen evangelion dan gelmektedir. Bu kelimeden türetilerek, incil yazarlarına “Dört Evanjelist” denmiştir.
Evanjelist ve Evanjelik
Evanjelist ve Evanjelik kelimeleri farklı anlamlara gelmektedir. Evanjelist sözcüğü en basit anlamıyla “Hristiyanlık bildirisini vaaz eden, yayan kişi” anlamına gelir. Evanjelik sözcüğü ise daha çok Protestan Kilisesi’nin muhafazakar kesimini nitelemek için kullanılır. Evanjelikler, ABD’yi kuran ve tutuculuğuyla bilinen Protestan mezhebi Puritenler’in devamıdır. Evanjelizm merkezli bu akımın mensuplarına ve zamanla liberal Protestanlar haricindeki tüm Protestanlara Evanjelik denmeye başlanmıştır (20. yüzyılın sonları, 21. yüzyılın başı). Ayrıca Martin Luther, reformları esnasında kurduğu kilise hareketi için bu ismi kullanmıştır. Bu nedenle Kıta Avrupası’nda Evanjelik sözcüğü, Protestan veya Lutherci olarak algılanır.