Akupunktur, ince iğnelerin vücuda yerleştirildiği alternatif tıp biçimidir. Geleneksel Çin tıbbının (GÇT) önemli bir bileşenidir. GÇT teorisi ve uygulaması bilimsel bilgiye dayanmaz ve akupunktur bir sahte bilime dayanır. Farklı felsefelere dayanan çeşitli akupunktur teorileri vardır ve teknikler ülkelere göre değişir. GÇT\’de kullanılan yöntem muhtemelen Amerika Birleşik Devletleri\’nde en yaygın olanıdır. Ağrı kesici olarak kullanılır, ancak diğer koşullar için de kullanılır. Akupunktur genellikle sadece diğer tedavi şekilleri ile birlikte kullanılır.
Akupunkturun pek çok denemesinin ve sayısız sistematik incelemesinin sonuçları, akupunkturun etkisizliğinin rapor edilmesinde tutarlıdır. Cochrane incelemelerine genel bir bakış, akupunkturun çok çeşitli koşullar için etkili olmadığını bulmuştur. Sistematik incelemelerin sistematik bir gözden geçirmesi, ağrının tedavisinde akupunkturun etkililiğine dair çok az kanıt buldu. Kanıtlar, kısa süreli akupunktur tedavisinin uzun vadeli faydalar sağlamadığını ortaya koymaktadır. Bazı araştırmalara göre akupunktur ağrıyı hafifletebilir, ancak araştırmaların çoğu akupunkturun etkilerinin plasebo etkisinden kaynaklandığını ortaya koymaktadır. Sistematik bir gözden geçirme, akupunkturun analjezik etkisinin klinik önemi yokmuş gibi görünmesine ve önyargıdan açıkça ayırt edilemeyeceğine karar vermiştir.
Akupunktur genellikle temiz iğne tekniği ve tek kullanımlık iğneler kullanan uygun bir şekilde eğitilmiş bir uygulayıcı tarafından yapılırken güvenlidir. Düzgün bir şekilde uygulandığında, düşük yan etkiler görülür. Kazalar ve enfeksiyonlar, steril tekniğin ihlal edilmesi veya uygulayıcının ihmali ile ilişkilidir. Bir inceleme, enfeksiyon bulaşma raporlarının önceki on yılda önemli ölçüde arttığını belirtti. En sık bildirilen advers olaylar pnömotoraks ve enfeksiyonlardır. Ciddi advers olaylar bildirilmeye devam edildiğinden akupunktur uzmanlarının riski azaltacak kadar eğitilmesi önerilir.
Bilimsel araştırmalar qi, meridyenler ve akupunktur noktaları gibi geleneksel Çin kavramları için histolojik veya fizyolojik herhangi bir kanıt bulamadı ve birçok modern uygulayıcı meridyenden akan yaşam gücü enerjisinin (qi) varlığını artık desteklemiyor , bu erken inanç sistemlerinin önemli bir parçasıydı. Bazı uzmanlar, daha önce uygulanabileceğini öne sürse de, Akupunktur\’un Çin\’de, Sarı İmparator\’un İç Hastalıkları Klasmanı\’nın (Huangdi Neijing) yayını zamanında Çin\’de doğduğuna inanılmaktadır. Zamanla, ay, göksel ve dünyevi döngüler, yin ve yang enerjilerinin etkisi ve vücudun \”ritim\” etkisi tedavinin etkinliği ile ilgili çelişkili iddialar ve inanç sistemleri ortaya çıkmıştır. Akupunktur Çin\’de siyasi liderliğine ve rasyonalizmin veya Batı tıbbının lehine bağlı olarak, art arda Çin\’de popülerlik arttı ve azaldı. Akupunktur ilk kez MS 6. yüzyılda Kore\’ye, daha sonra tıbbi misyonerler vasıtasıyla Japonya\’ya, ardından Fransa ile başlayıp Avrupa\’ya yayılmıştır. 20. Yüzyılda, Amerika Birleşik Devletleri ve Batı ülkelerine yayılmış olarak, Batılı inançlarla çatışan akupunkturun spiritüel unsurları, iğnelerin sinirlere dokunulması lehine terk edildi.