"Hû" kelimesi, Arapça'da üçüncü tekil şahıs zamiri olan "hüve" kelimesinin bir şeklidir. Tasavvuf literatüründe özellikle Allah'ın birliği (tevhid) ve Allah'a olan bağlılık anlamında kullanılır. Bu kelime, tasavvufi düşünce ve ifade biçimlerinde önemli bir rol oynar.
İslam tasavvufunda, "hû" kelimesi Allah'ın birliğini ve tevhidini ifade eder. Allah'ın bir olduğu ve O'ndan başka ilah olmadığı inancı, tasavvufi öğretilerde merkezi bir konsepttir. Bu nedenle tasavvufi metinlerde, Allah'ın birliği ve tevhidi vurgulamak için "hû" kelimesi sıkça kullanılır.
Sâlikler (tasavvuf yolu izleyenler), Allah'a olan sevgi ve bağlılıklarını ifade etmek amacıyla "hû" kelimesini tekrarlarlar. Bu tekrarlar, zikir adı verilen bir tür ibadet pratiği olarak uygulanır. "Hû" kelimesiyle yapılan zikir, sâlikin Allah'a yönelik duygusal bağlılığını artırmayı ve Allah'ı daha yakından hissetmeyi amaçlar.
Ayrıca, "hû" kelimesi tasavvufi şiirlerde, ilahilerde ve tekkelerde kullanılan bir ifadedir. Şairler ve tasavvuf öğretmenleri, Allah'a olan sevgi ve aşkı dile getirmek için "hû" kelimesini içeren eserler yazarlar ve bestelerler.
Tasavvufi bir perspektiften bakıldığında, "hû" kelimesi Allah'ın sırlarına ve zâtına işaret eder. Bu kelimenin tekrarı, sâlikin manevi yolda ilerlemesine ve Allah'a yaklaşmasına yardımcı olur. Tasavvufun farklı okulları ve tarikatlar, "hû" kelimesini farklı yollarla ve farklı anlamlarla kullanabilirler, ancak genel olarak Allah'a olan bağlılığı ve tevhidi vurgularlar.